kayıp

kaybolmak, sisli istanbul sokaklarında geceye yürümektir,

adım adım,

sessiz sessiz,

korka korka yürümektir

kaybolmak, aynı gecenin sabahında anlamsız bakışlara anlamlı duruşlarla yanıt verebilmektir.

biz böyleyiz be usta, bazen gülen gözlerde, sıcacık gülüşlerde kayboluruz,

bazen aynı gülüşe kayıtsızca hapsoluruz

an gelir o gülüşün sözlerine takılır, an gelir yanına uzanır düşlerine yatarız.

biz böyleyiz be usta, sevmesini bilemeden zamanı gelir zamansız kayboluruz.

bugun buradaysak dünde kayboluruz, yarın ise zaten kayıp bizde.

kaybettiklerimiz bizi eksiltirken, biz bu eksilen yanlarımızla büyürüz

her yetişkin gibi geceye, günaha yürürüz
adım adım değil koşarcasına
sessiz sessiz değil haykırırcasına
korka korka değil, korkuturcasına yürürüz.
günü gelir, sisli bir istanbul gecesine varmadan ölürüz

Zamanda kaybolur, zamanla kahroluruz