bir bahar havasında hayatına gireni, kış
günü kaybetmeyi göze alırsın
çünkü bilirsin ki güneş ile açanı, yağmurlar
sürükler
bir ağaç kökü kadar güçlüyken,
asfaltında yürüyen özleyenleri oldukça
sessizleşir, soğur sokaklar
ve hiç bir özleyen, soğuyan bir şehri sis
kapladığında bağıracak kadar güçlü değildir
artık gitmeli der insan, yanına sadece sevdiği
şarkıları da almalı
ve üşütmemek için sıkı sıkı dinlemeli
onları
artık zaman senin için gökyüzünden düşen
pimi çekilmiş bir bomba gibidir
ve geçmiş her tenine değdiğinde öldürmeyen
bir cinayet sebebidir
