nedensizdir özlem

Bir kağıt kesiğiydi düşlerim ve sen en çok uyandığımda acıtırdın

Martıların çığlığı yırtardı geceyi,

Ben en çok sen susarken ağlardım

Sen benim için gözlerimi kapadığımda gördüğüm güneşimdin,
her döndüğümde sana beni yakardın, 
bir kibrit kıvılcımıydı bedenin, tenin tenime değerdi, işte ben o an yanardım

Yalnızlıktı büyüten geceyi, ben buzlu bir camın ardından günün doğmasını beklerdim

yağmur damlardı gözlerime,

yokluğun yüzüme tokat gibi vururdu, soğuktan değil acısından titrerdim,

Sen yine gelmezdin, ben seni bulutlardan düşercesine özlerdim

aklıma her geldiğinde gidişin, kanardı o ince kağıt kesiği düşlerim,

Seni göremediğimde hep bir nedenin olurdu ama ben seni nedensiz de özlerdim