korkularım

ruhumda biriktirdiğim yalnızlık tortusudur yokluğun

ben, en fazla sensizlikte kelimeler boğazıma takıldığında susarım
hayallerimi kesen paslanmış bir oraktır korkularım
ben artık sana dokunamadığımda değil, her hatırladığımda kanarım

özleyen gidemez

kuşkularından doğan keşkeleri vardır her gidenin,

her giden, senden cevabını alır da gider
bir gün gelir,
o gidenler de geri gelir,
gelen güçsüz gelmiştir
artık sıra sendedir
kızdığın kadar değil özlediğin kadar terkedersin

otuzaltı

36, kimi için memleketinin plakası, kimi için aradığı ayakkabının numarasıdır, kiminin özgürlük için saydığı kalan günü, kiminin sevdiği oyuncunun sırt numarasıdır odasına astığı,

benim için mi, eskitilen yılların ardından kazanılan koca bir tecrübenin sayısal karşılığıdır
ama en önemlisi yarım kalan umutların yarına hala devam edebildiğidir...

hayır diyememek

özleyen insanın hayatında “hayır” tedavülden kalkmış bir duygu birimidir ve belki de söylenemeyen her "evet" aslında söylenmesi daha hayırlı olan bir hayır'ı barındırır...

Bırakamadıkların sana zarar verir

Siz hiç sevdiğiniz bir şeyi bıraktınız mı?

Yanınızdan ayıramadığınız, aklınızdan çıkaramadığınız
Yalnızlığını da yaşadığınız, paylaşımını da
Pişmanlıklarını da yaşadığınız, alışkanlığını da


Siz hiç sigara içmeyi bıraktınız mı?
Ben bıraktım
Arada içmeyi özledim, aylar sonra bir nefes çektim,
özlemişim dedim, devam ettim
Siz hiç hayatınızdan çıkardığınız bir şeye tekrar başlamayı göze aldınız mı?
ben aldım, sigaram almadı



ben ona bırakma diyemedim, o bıraktı da gitti
ben ona yapma diyemedim, o yandı da gitti
sigaraydı sonuçta, bitti
hayattı bu, devam etti

nefessizim

Nefesini kesene gitme dersin, O nefes aldığın herşeyin anlamını da alır gider
daha giderken başlar özlemin
yüreğine düşen bir yıldırım keser nefesini
artık sonu belli bir intihar çeşididir boğazında düğümlenen düşlerin
yutkunamazsın, başın döner, düşersin
bilirsin artık dönmeyecektir gece güne
ve bilirsin artık nefes aldığın herşey bitecektir
bugün yaktığın sigaran, yarın yandığın hayatın

güzel şeysin

ne güzel şey senle düşünmek

yeri geliyor özgür hissediyor insan, geri gidiyorsan hayaline tutsak
düşünsel bir tutku devrimi gibi ama bu bedende işgaliyeti yasak

ne güzel şey seni düşünmek
en çaresiz anında ellerini göğe kaldırıp yaradana yalvarırcasına
azar işitmeyi göze alan bir çocuk gibi çamurda oynarcasına
çaresiz bir mecnun gibi yüreği çöllerde yanarcasına

ve ne güzel şey senle yaşlanmak,
bir gün gideceğini bile bile seni yaşamak